jak zmienna jest bardzo dziś męska natura
że nie je, że nie śpi, tylko buja w chmurach
nie tęskni, nie płacze, tylko wódkę pije
zastanawia mnie tylko, jak beze mnie żyje
zostawiła go żona, on tonie w rozpaczy
i obaw jest pełen, że jej nie zobaczy
a ja choć daleko, mil morskich tysiące
zaocznie na wódkę ustawiam się na łące
bo taka to rola frienda prawdziwego
by walić z łajzą wuuuda i do upadłego
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz